ย่างเข้าเดือนหก ฝนก็ตกพรำ พรำ “กบ” มันก็ร้องงึมงำ ระงมไปทั่วท้องนา
(ของชีวิตสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ ชนิดหนึ่ง) อยู่คู่คนหน้าบานมาช้านาน สัตว์เพื่อชีวิตตัวจริง(ไม่ต้องพิสูจน์ หรอกครับ)
เมื่อถึงตอนก่อนฟ้าหม่น ลมแล้งโรยยามแลง ลมโชยกลิ่นอ่อน หอมดอกผัก “แขยง” ยามฟ้าแลงค่ำลงมา
บทที่ 47 กลับอีสาน หอมกลิ่นแกงกบ โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
ในยุคสมัยที่คนต้องเผชิญกับมลภาวะ และสารพิษปนเปื้อนในธรรมชาติ ยังพอหากินกันได้อยู่ กับพืชผักสมุนไพรไทยพื้นบ้าน พืชชนิดกลิ่นหอมฉุน มีฤทธิ์ร้อนแรง (เผ็ดร้อน) ของผัก “แขยง”