บะหมี่กึ่ง สำเร็จรูปรสแรกของโลกคือ บะหมี่รสซุปไก่แบบซอง ซึ่งเป็นรสชาติที่ลูกของนายอันโดชอบมาก และถูกอกถูกใจบรรดาแม่บ้านชาวญี่ปุ่นในตอนนั้นอย่างมาก เพราะสะดวด รวดเร็ว ทันใจพ่อบ้านและลูกๆ มาก (แหงสิ ก็แค่เทน้ำร้อนใส่ก็พองได้เต็มชามแล้ว) จนกลายเป็นสินค้ายอดนิยมในเวลาไม่นานนัก
หลังจากสร้างฐาน ที่มั่นในประเทศญี่ปุ่นได้อย่างมั่นคงแล้ว นายอันโดได้เดินทางไปสำรวจตลาดในต่างประเทศ และได้นำบะหมี่สำเร็จรูปด้วย ซึ่งเขาพบปัญหาใหญ่คือชาวต่างชาติในยุคนั้นไม่มีใครใช้ตะเกียบกับชามเลยสัก คน แต่แล้วเขาก็พบทางออกเมื่อ ชาวสหรัฐอเมริกาที่นายอันโดไปเจรจาค้าขายด้วย เอาบะหมี่ซองของเขามาหักใส่ถ้วยกระดาษแล้วเติมน้ำร้อนลง แถมยังใช้ส้อมตักบะหมี่แทนตะเกียบอีกต่างหาก
นั่นจึงเป็นจุด เริ่มต้นให้นายอันโดหันมาทำบะหมี่แบบถ้วย และประสบความสบเร็จในปี พ.ศ. 2514 จนกลายเป็นสินค้ายอดนิยมจากทั่วโลก ด้วยคอนเซ็ปต์ง่ายๆ "แค่เติมน้ำร้อน"
ทีนี้เรามาพูดถึงบะหมี่ถ้วยๆ ที่เรากำลังบ่นว่า ทำไมถึงต้องมีช่องว่างที่ก้นถ้วยด้วยละ ทำไมไม่อัดเข้าไปให้มันเต็มๆ ไปเลย เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแบบมั่วๆ ชุ่ยๆ เท่านั้นนะครับ แต่เป็นความคิดของคุณอันโดที่ออกแบบให้บะหมี่ในถ้วยอยู่ในโครงสร้างแบบ “ชั้นลอย” ที่ ช่วยรองรับเส้นบะหมี่ให้อยู่กลางถ้วย ซึ่งไม่ทำให้แตกหักง่ายระหว่างขนส่ง และด้วยโครงสร้างแบบลอยตัวนี้เอง ยังทำให้เวลาเติมน้ำร้อนลงไป ยังทำให้น้ำไหลผ่านลงไปถึงส่วนล่างของบะหมี่ได้อย่างทั่วถึง ทำให้บะหมี่คืนรูปได้อย่างสม่ำเสมอ
แม้เรื่องบางเรื่องที่เรามองว่าเป็นการดูถูกสติปัญญาและขัดอกขัดใจเรามากๆ
แต่หากมองลงไปให้ลึกที่เบื้องหลังความเป็นมา เราจะเห็นความจริงและรายละเอียดที่ซ่อนอยู่ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับเราว่าพร้อมจะยอมรับความจริงเหล่านั้นหรือไม่ !?
ขอขอบคุณ TeeNee.com
