ปากดี...เสียงั้น
บทที่ 5 โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช
พูดดีเป็นศรีตน พูดสัปดน คนชอบ คำว่า สัปดน หมายความได้ดังนี้ “หยาบโลน เช่น พูดสัปดน สองแง่สองง่าม” จริงหรือเปล่านะ ที่สาวๆ ชอบ อย่างไรก็ดี ผมว่ามันต้องขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายๆ อย่าง ของบุคคลผู้พูด อาจต้องมีหน้าตาดี มีเสียงที่เป็นเอกลักษ์ชวนฟัง
หรือเป็นผู้มีวาทศิลป์ แบบตลกโปกฮา พูดจาเจาะใจ ไปจนถึงเจาะอื่นๆ อันนี้คิดเองนะ ไม่บังคับ (เยาวชน ควรปรึกษาผู้ใหญ่) ส่วนตัวแล้วผมว่า พูดธรรมดา ให้เป็นตัวเรา สุภาพเข้าไว้ อ่อนน้อมถ่อมตน มีครับ มีค่ะ รู้กาลที่ควรพูด ผมว่า บุคคลนั้นเป็นผู้มีเสน่ห์ น่าเชื่อถือนะ อาจดูเสแสร้งเล็กๆ น้อยๆ แต่ดูดีก็เอาเถอะนะ สำคัญมากเลยคือ พูดแล้วต้องรักษาคำพูด (ในสิ่งที่สมควรทำ ให้สมดุลกับความเหมาะสม นะจ๊ะ)
ขอควรระวังก่อนพูด คือ คิดสักนิดก่อนนะ เราจะได้รู้จักการแยกประเภทคน โดยไม่เคอะเขิน เมื่ออยู่สนทนากับคนประเภท ฯลฯมีพลังใจเมื่ออยู่ในสังคมมีความมั่นใจ ที่จะพูดในสิ่งที่ดี มีประโยชน์ ต่อตนเอง และคนอื่นๆ แม้ว่า มีสาระบ้าง ไร้สาระบ้าง (ไร้สาระ บางครั้งพูดถูกกาล ถูกเทศะ ก็อาจทำให้ผู้อื่นมีความสุขได้) ทุกอย่างมี 2 ด้านเสมอ
อีกหน่อย หรือเอาเป็นว่า ปล ก็แล้วกัน
อย่าเลยทีเดียว คือ เป็นพวกชอบ ปากไว ใจเร็ว พูดปับ จับปุบ แคะนั้น ล้วงนี้ เกาะแกะไม่เลิก ปากหวานก้นเปี้ยว ขอเหนี่ยวตะพึด ไม่ดีนะลูก...ลุงขอบอก