ใจเรา เมื่อมัน สนุกสิ่งที่เจอ มันก็คือ“ความสุขใจ”
บทที่ 17 โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช
โลกมนุษย์หมุนเวียนเข้าสู่ช่วง 25 พุทธศตวรรษ 2500 ปี ยุคสมัยนี้ อายุของคนเราโดยเฉลี่ย 70.3 ปี
พูดได้ว่า ในทุกวันนี้คนเราอยู่ได้ไม่ถึงร้อยปี “ชีวิตแสนสั้นนัก” แป๊บๆ แก่ แป๊บๆ ก็ต้องจากกันไป ตามเหตุ ตามปัจจัย ของแต่ละคน ความสุข ทุกข์ วนเวียน เปลี่ยนแปลงไม่เที่ยงแท้แน่นอน “ฤดูกาล” แปรปรวน เหมือนผู้ป่วย “อัลไซเมอร์ “ อาการหนักขึ้นๆ ทุกปี หลงหน้า ลืมหลัง ร้อน หนาว แทบจะแยกไม่ออก เรียกว่า หยิน-หยาง ไม่สมดุล (คงคุ้นเคย คำนี้กันนะ) ผู้ที่ชอบดูหนังจีนกำลังภายใน หรือ ศึกษาพุทธศาสนา (นิกายมหายาน) ของรู้ๆ กันว่าของ 2 สิ่ง ในคุณลักษณะที่แตกต่างกัน 2 ขั้ว (ต่างกันโดยสิ้นเชิง) เช่น ความมืด ตรงข้ามกับแสงสว่าง ร้อน หนาว ความสุข ทุกข์ ผมจะพยายามเขียนให้ผู้อ่านเข้าใจง่ายๆ ไม่ซับซ้อนจนเกินไป (เพราะหลักธรรมชาติ เป็นเรื่องธรรมดา) เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป ในศาสนาพุทธบ้านเรา ก็มักพูดถึงความไม่เที่ยงของ “รูป นาม” สรรพสิ่งทั้งหมดทั้งมวล ในโลกใบนี้
ที่จริงก็คล้ายๆ กัน รูป คือสภาวะ “ธาตุ” นาม คือสภาวะ “จิต” (รับรู้ได้ด้วยอารมณ์)
เคยได้ยินตำว่า “เซน” เป็นพุทธ นิกายหนึ่ง (มหายาน) มีต้นกำเนิดที่ อินเดีย แต่ไปเจริญงอกงามที่ ญี่ปุ่น จีน เกาหลี เป็นส่วนใหญ่ “พระโพธิธรรม” (ตั๊กม้อ) เป็นผู้นำนิกายฌาน (เซน) ไปเผยแพร่ในประเทศจีน (จากข้อมูล สันนิฐานว่ามีบุคคลจริง) หนังจีน “วัดเส้าหลิน” นั้นละครับ หลักการปฏิบัติโดยทั่วไป เป็นการศึกษาธรรมชาติ ความเป็นปกติ ธรรมดา การทำงานของทุกๆ วันในชีวิต กิจวัตรที่คุ้นเคย เช่น กิน นอน ล้างหน้า แปรงฟัน ขับถ่าย รวมถึง สภาวะ ดินฟ้า อากาศ มองให้เข้าใจ ตามหลักพุทธ ว่าสิ่งนั้น ย่อมเป็นเช่นนั้น เป็นธรรมดา ความจำเจสามรถ แสดงออกถึงความสุขได้ หากวางจิตลง “เพียงพอใจ ในสิ่งที่ทำอยู่” ไม่ทะเยอทะยาน ทำในสิ่งเกินตัว เกินปัญญา ความสามารถ เพียงทำความเหมาะสม จังหวะ โอกาส ให้ดีที่สุด ในแต่ละวัน เห็น เช้า ค่ำ เป็นธรรมดา เกิดขึ้นมา แล้วต้องจากไป สิ่งใดๆ ก็จะเป็นลักษณะนี้เหมือนกันไป ใจก็จะวาง รับรู้ถึงความสุขได้ ด้วยอารมณ์ เพียงพอใจเท่านั้น ก้าวออกจากความยึดมั่นในสิ่งใดก็ตาม หยุด ไม่ต้องคิดอะไร เดินออกไป ที่ๆ เราพอใจ เกิดความสบายใจ ดูต้นไม้ ใบหญ้า ให้อาหารหมู หมา กา ไก่ ไปตามเรื่อง ชั่วระยะเวลาหนึ่ง ไม่คิดมาก ก็เป็นสุขใจ
อย่างเพลง “สุขใจ” ของพี่โต๊ะ “วสันต์ โชติกุล” ร้องไว้ ทุกๆ อย่างมีทางออกเสมอ หากมันอยู่ที่ใจของเรา
ทำใจ ให้มัน สนุกยิ้มแย้มตลอดไป
หากความทุกข์จะมา เมื่อไหร่เรานั้นต้องไม่กลัว
ดวงตาจะสดใสดวงใจไม่มืดมัว.
ใจเรา เมื่อมัน สนุกสิ่งที่เจอ มันก็คือ“ความสุขใจ”
ครับ ก็ชีวิต...มีเท่านี้จริงๆเป็นทางที่มีอยู่แล้ว หากจะค้นหา เพียงในใจของเราเท่านั้น ข้างนอกหาเท่าไหร่ จ้างให้ก็หาไม่เจอ เพราะทั้งชีวิต...มันอยู่แค่ตรงนี้
