บทที่ 26 เศรษฐกิจ และสังคมใคร โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช
แม่ยายฝรั่งคุยใหญ่คับซอย “ลูกสาวมีบุญวาสนา” เกิดมา ได้ผัว ”ฝรั่ง” หาเลี้ยง ปลูกบ้านให้อยู่ ซื้อรถให้น้องชายได้ขับเล่น เปิดเครื่องเสียงกระหึ่ม ให้ชาวบ้านฟังกันทั้งซอย ประกาศศักดา สร้างคุณประโยชน์ บอกเขาว่า “ข้ามี” (ได้ดีก็ดีไป อนุโมทนาสาธุ)
ยุคสมัยนี้ หาดี เอาความสบายเข้าว่า ไม่ต้องทำงานหนักให้เมื่อย“ตุ้ม” น่ากลัวจะปวดตุ้มมากกว่า “ผืนนาน้อย” ที่แม่ให้ ขอใช้ก่อนเสียให้คุ้ม ก่อนหน้าแล้งจะลง หมดหวังที่จะทำอะไร (ก็เพื่อพ่อแม่ และน้องๆ ได้สบาย) “สำนึก”ดีนะ ไม่เสียของเปล่า โอกาสครั้งใหญ่มีมาไม่มากนัก (โชคดี อาจได้เมล็ด”พันธ์ทาง” ปลูกติด หยั่งรากยึดดิน มั่นคงเสียที) ดูเหมือนค่านิยมเก่าๆ ในยุค GI ยกพลขึ้นบกของสาวต่างจังหวัด จะกลับมาใหม่อีกแล้ว return forever
ความทุกข์ยาก ความอยากสบาย ของสองสิ่งที่คู่กันมา มัน “ไม่มีวันตาย” จริงๆ ครับ เรื่องราวในประเทศนี้ ไม่ใช่มีแต่บ้านเรา ในประเทศเพื่อนบ้าน รั่วรอบขอบชิดก็เป็น เรียกว่าไม่ต้องกลัวน้อยหน้ากันเลยละ “อาเซี่ยน” ประตูสู่ความสำเริงสำราญ “ช่องกามสู่ความสำเร็จ” สำหรับชาวต่างชาติเงินเดือนน้อย ได้มีโอกาส เข้ามาหาความสำราญบานใจในประเทศของเรา เถลิงราคะกันอย่างสุดๆ ไปเลย (นี้ ถ้าหากสภาพเศรษฐกิจเขาดี มีใครอยากทำ) ทุกวันนี้ ในประเทศที่ขาดเสถียรภาพ instability ความไม่แน้นอนทางการเมือง การเงิน เรียกได้ว่าเกือบทุกด้าน ดีแต่อยากแย่งกันนั่ง พลัดกันหน้าบาน หวังชาวบ้านเคารพกราบไว้ ทำตัวใหญ่สูงเท่าพวกศาลพระภูมิ เจ้าที่ ผีเฮี้ยน คอยหลอกหลอน หลอกลวง ประชาชน (เมื่อไม่ถูกใจ) เปลี่ยนแปลงกันไปมา “ไม่รู้เบื่อ” (แต่กูเบื่อวะ)ไอ้พวกเกมเศรษฐีที่เปลี่ยนกันทอยลูกเต๋า พลัดกันเป็นเจ้า (เล่นให้ขี้ข้าอย่างเราๆ ดู เปิดซ้ำเปิดซากอยู่อย่างนั้น) ใครดีใครได้ อ้างกูอ้างมึงอยู่เสมอ ไม่รู้อายผี “บรรพชน” มั่งเลยพวกสา....
เมื่อทุกครั้ง ที่พวกคุณมีโอกาสทำบุญใส่บาตรในตอนเช้า คุณๆ ทั้งหลาย เคยลองตั้งใจฟังคำหยาดน้ำ (กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล) ที่พระท่านกล่าวให้รึเปล่า มีอยู่ประโยคหนึ่ง สะกิดใจผมขึ้นมา “อิชิตัง ปัตถิตัง ตุมหัง” (สาธุ มิได้มีเจตนา) นำมนต์พิธี มาอ้างเล่นสนุกปาก เอ่ยขึ้นเพียงเพื่อให้เป็น ”แกนนำ” โยงใยสู่เรื่องที่จะเล่า พอได้คลายอารมณ์
ก็ไอ้คำว่า (ตังๆ) สิ่งสำคัญมากยิ่งกว่า “ปัจจัย 4” ค่านิยมในสังคมปัจจุบัน “แรงมาก” ยิ่งกว่าหนังเรื่อง Fast And Furious 7 พากย์ไทย เต็มเรื่อง hd เสียอีก หากไม่มีมัน (money) ทุกอย่างก็เหมือนจะเรียกไม่ได้ บอกไม่มา ไม่หือ ไม่อือ เลยทีเดียว สมัยนี้
เลยนึกสนุก นำมาผูกกับเรื่องที่ได้ยินวันนี้ “เรื่องโจ๊ก” ของพ่อค้าอาหารตามสั่ง (พูดเหน็บภรรยา) ให้เมียพ่อค้าก๋วยเตี๋ยวฟัง แบบกะจะให้ฮากันทั้งวง “เช้าวันนั้น คู่สามี ภรรยา ไปถึงตลาดเหมือนทุกๆ วัน ที่หน้าตลาดเช้า ในเมือง รถขายผัก ขายฝัก แฟง แตงกวา จอดข้างริมฟุตบาทกันเต็มไปหมด ยื่นเข้าไปกินส่วนถนน ทำให้การสัญจรไม่สะดวก โดยเฉพาะจักรยานยนต์ ต้องคอยหลบ รถที่ส่วนมาตลอดเวลา ด้วยช่วงเช้า ผู้คนเร่งรีบ ขับไปก็โยกซ้าย เย้ขวา ส่ายหน้า ส่ายหลังกันไปละครับ พออีต้อนจะถึงทางแยกเลี้ยวซ้ายเข้าตลาด ตรงบริเวณหัวมุมพอดี ดันมีรถมอเตอร์ไซค์สกู๊ตเตอร์ ส่วนออกมา ดีนะฝ่ายสามีเบรครถทัน เลยก้มๆ เงยๆ ลงไปจับของในตระกล้าหน้ารถ ทันใดนั้นหูก็ได้ยินเสียง จากคู่กรณี “morning” ตกใจใหญ่ “ฝรั่งนี่หว่า” ไอ้ผัวก้มหน้า ทำไงดีวะเรา ภาษาไม่กระดิกเลย แกล้งทำเป็นไม่รู้ วางท่าไม่สนใจไปก่อน แบบเนียนๆ ยังไม่ทันได้รู้ว่าอะไรเป็นอย่างไรเลย เสียงหวานๆ ของเมียตัวเอง พูดโผงผาง แบบไม่เกรงใจผัว สนทนาตอบ”ฝรั่ง”ไปว่า “จ้าๆๆๆ” หวานจ๋อย เตือนใจผัวจริงๆ ต้องรีบเรียนภาษาเสียแล้ว เพื่อลูกสาวจะมีผัว”ฝรั่ง” กับเขาบ้าง คงจะเข้าท่า เข้าทาง เป็นเรือ เป็นรถไปเลย
