ในความเป็นผู้เฒ่า ช่างคิด ชั่งเขียน
บทที่ 53 เอือมระอากว่าจะจบเรื่องในชีวิต โดยไอ้หัวเป็ด โคราช
ไปอยู่ไหนถึงไหน ไม่ได้เคยหยุดเสนอหน้าคิดแทนคนอื่น ไม่คิดคงต้องอด (สร้างเรื่องหากิน) ไม่ได้ ไม่ดี ไม่ทำ เป็นนิยามของความรับผิดชชอบของเรา จะให้ความสำคัญกับคุณภาพงานมาก่อนเสมอ ในเมื่อโอกาสมันเหลือน้อย กับงานที่หย่อนคล้อยไปตามกาลเวลา ในยุคสมัย "ของเด็กอาศัยความทันสมัยของเทคโนโลยี" ศัพท์ภาษาแปลกใหม่ที่สังคมนิยม คำสแลงเข้าถึงใจผู้บริโภค (ผู้ผลิต คิดสื่อยุคใหม่)
ความตายของช่างเขียนป้าย ความหน่ายของช่างคิด ความคาดหวังได้ของลูกค้า ในการใช้บริการบริษัทผลิตสื่อโฆษณายุคใหม่ ใครๆ ก็ทำได้ แบนเนอร์ "อิงค์เจ็ท" เพชฌฆาต สัญชาติเทอร์โบ ผู้พิฆาตช่างเขียน ให้เดินเข้าสู่ทางตัน หมดยุครุ่งเรืองของ "ช่างเขียนป้าย" หมดท่า หมดทางหากิน (สูญพันธ์ุอย่างไดโนเสาร์) ถ้าไม่ยอมปรับตัวไปกับกะแสธุรกิจใหม่ "เดลิเวอรี่" ผลกระทบอันโหดร้าย ภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ ความเลวแหลกของบ้านเมือง (ถูก เร็ว ดี ) นิยามใหม่ของความหมายร้านป้ายในยุคนี้ (ทันอกทันใจ คิดให้ฟรี) ดีไม่ดีกูไม่รู้ (ก็ของฟรีจะให้ดีดั่งใจคุณ มีหรือ) พร้อมบริการติดตั้งในราคากันเอง
ผู้ประกอบการในอดีตหลายๆ คน ทนสภาพความเป็นอยู่ไม่ไหว ถึงขนาดครอบครัวแตกแยก หนีหายจากสังคม ออกบวชไปเลยก็มากราย ช่างฝีมือแย่ไปตามๆ กัน ไม่รู้จะเริ่มใหม่จุดไหน บางรายมีเงินทุน หรือสามารถกู้หนี้ยืมสินเขาได้ ก็ผันตัวได้เร็ว แต่ก็หนีไม่พ้นปัญหาการตัดราคาของธุรกิจ "อิงค์เจ็ท" ที่ขยายตัวใหญ่เกินความต้องการของตลาดผู้บริโภค มันก็เป็นซะอย่างนี้ ไม่ว่ารูปแบบไหน ประเทศใครก็เป็นอยู่อย่างนี้ กลุ่มใคร กลุ่มมัน มันน่านัก ทุกวันนี้คนเราทั้งนั้น มีกิน 3 มื้อได้ ไม่เป็นหนี้ นั้นละบุญหัวของคนใคร แล้ว
