ครวญ (ทีน)
โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช
12 สิงหา เขาให้กับ...แม่ ของชาติไทย
ไม่ได้หาอะไรส่งไปฝาก
ไม่มีมากจนล้นเกินสงสัย
ให้ใครถามว่าฉันเป็นเช่นไร
ตะลุยไปยํ่ารอยทุกข์บนหนทาง...ที่สร้างเอง
ทุกข์ไม่เกรงเพราะฉัน นั้น "มีเธอ"
อยู่ในใจเสมอมิห่างหาย
แม้เพียง "ชาติ" เกิดขึ้นมา รอวันตาย
ไม่เสียดายอาลัยโลก...แห่งความจริง
และแล้วก็ถึงวัน "ไอ้หัวเป็ด"
จึงได้เข็ดกับชีวิตหน้าผิดหวัง
ส่งมันลงในโถส้วมเพียงลำพัง
ทิ้งความหวังที่วาดขาด...ความจริง
จากเรื่องราวมากมายหลายสรรพสิง
ที่คุ้นชิน สิ้นเสียงครวญ...ตลอดกาล
