ปี 2012 อุกาบาตยักษ์จะชนโลก ทั่วโลกจึงมารวมตัวกันหาทางแก้ไข
" เราต้องใช้ขีปนาวุธ โจมตีมัน" รัฐมนตรีกลาโหมอเมริกาบอก
" ขีปนาวุธใหญ่ขนาดนั้น จะสร้างทันเหรอ" ผู้เชี่ยวชาญนิวเคลียร์ฝรั่งเศสค้าน
" เรามีอยู่แล้ว..ตอนแรกจะใช้ถล่มอเมริกา แต่ตอนนี้ เราต้องทำเพื่อโลก"
นายพลอิรักเสนอ
" แต่ถ้าสะเก็ดมันตกทะเล จะกลายเป็นสินามิยักษ์นะ" ผู้เชี่ยวชาญสินามิจากญี่ปุ่นโต้
"เราจะสร้างบอลลูนยักษ์ขนคนขึ้นไปลอยบนอากาศ" ผู้เชี่ยวชาญบอลลูนสวีเดนเสนอ
" ขนไปได้ไม่หมดหรอก ข้าขอเสียสละที่ให้เด็ก ๆ"ชายชราชาวจีนพูด
ทันใดนั้น นักดาราศาสตร์ ชาวนอร์เวย์ก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
"แย่แล้ว..อุกาบาตมันเพิ่มอีกสิบลูก แถมพุ่งเร็วกว่าเดิมอีก
จะถึงโลกไม่กี่วันแล้ว พวกเราตายกันหมดแน่"
ขณะที่ทุกคนกำลังอกสั่นขวัญแขวน ผู้หญิงคนนึงก้าวเท้าออกมา
"ไม่ต้องห่วงค่ะ เรื่องนี้ดิชั้นจัดการได้"
ทุกคนต่างหันมามองผู้หญิงคนนั้นเป็นตาเดียว
"ทุกคนยังหมดหวังเลย ถามจริง เธอจะทำยังไง แม่หนู" ชายชราชาวจีนถาม
"ดิชั้นจะกำชับให้ทุกภาคส่วนให้ดูแลตรงนี้ เราจะแก้ปัญหาแบบบูรณาการ
โดยเน้นให้ภาคีมาเจรจากัน วิธีการคงต้องลงในรายละเอียด..
อาจจะมีปรับเปลี่ยนบ้างตามสถานการณ์ .. ไม่ต้องห่วงค่า
..ทำได้แน่นอน..ขอให้เวลาดิชั้นได้ทำงานก่อนนะค้า..."
เธอพูดยาวเป็นชุด ด้วยหน้าตามุ่งมั่น ขณะที่ทุกคนมองตาค้าง
"ใครวะ " นายพลอิรักกระซิบถามรัฐมนตรีอเมริกา
"เธอเป็นนายกประเทศไทยว่ะ"