บอกเล่าเก้าสิบ | แฮปปี้โคราชดอทคอม เว็บของเมืองโคราช

 ในถนนสายที่มุ่งไปสู่ความสำเร็จ ไม่ว่าจะในด้านใด มีองค์ประกอบอยู่ 2 ด้านเสมอ

ด้านหนึ่งคือตัวเราเอง อีกด้านคือสิ่งแวดล้อมภายนอก

ตัวเราคือ ร่างกาย สมอง จิตใจ

ด้านปัจจัยภายนอก คือโอกาสในเรื่องต่างๆ การเข้าถึง อำนาจ ฐานะเงินทุน เครือข่ายคอนเน็กชั่น ความรู้ และการสนับสนุนอื่นๆ

ถนนสายสู่ความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับการจัดการสองเรื่องนี้

จัดการให้ร่างกายมีแรงกำลัง ให้สมองปราดเปรื่อง ให้จิตใจมีความเข้มแข็งมุ่งมั่น มีพลัง

ตรง นี้เราสามารถจัดการได้เอง โดยเฉพาะในโลกยุคใหม่ที่การหาความรู้ไม่ใช่เรื่องยากเย็นเหมือนยุคที่ผ่านมา ช่องว่างที่ก่อความไม่เป็นธรรมไม่ได้ถ่างกว้างจนทำให้อ่อนล้าเหมือนที่ผ่าน มา ถ้าเราให้ความพยายามพอ

เรื่องราวที่ก่อความรู้สึกว่าไม่เป็นธรรมอยู่ที่องค์ประกอบจากภายนอก

เรา อาจจะรู้สึกถึงความได้เปรียบของคนที่เข้าถึงอำนาจได้มากกว่า คนที่ครอบครัวมีฐานะดีกว่า หรือสามารถใช้ฐานะนั้นระดมผู้รู้เข้ามาสนับสนุนได้ง่าย และมากกว่า

จนทำให้เรารู้สึกว่าเป็นการแข่งขันที่ไม่เป็นธรรม

เพียงแต่ว่าหากเราลองนึกทบทวนให้ดี

ระหว่างคนที่เริ่มต้นจากไม่มีปัจจัยภายนอกให้การสนับสนุนเหมือนๆ กัน

คนหนึ่งบ่นเรื่องโอกาสที่ไม่เท่าเทียม

อีกคนหนึ่งมองถึงการใช้สิ่งที่เรามีอยู่ให้เป็นประโยชน์ที่สุด ยอมรับความไม่เท่าเทียมนั้น

การเดินทางของคนแรกจะเริ่มด้วยความรู้สึกท้อแท้ ขณะที่คนหลังเอาจุดอ่อนนั้นมาเป็นพลังบอกตัวเองว่าในเส้นทางที่คนอื่นเข้า ถึงโอกาสได้มากกว่า จะต้องใช้ความพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสร้างปัจจัยที่เท่าเทียมกันให้เกิด ขึ้นให้ได้

ชัดเจนอยู่แล้ว่า คนหลังน่าจะรุดหน้าในเส้นทางสู่ความสำเร็จมากกว่า

และเอาเข้าจริง ยังมีสิ่งหนึ่งที่เป็นความเท่าเทียมกันโดยไม่มีใครเหนือกว่าใครคือ

เวลา 24 ชั่วโมงเท่ากันเหมือนกันทุกคน

ขึ้นอยู่กับว่าเราใช้ 24 ชั่วโมงนี้อย่างไร

บางคนอาจจะแบ่งคร่าวๆ เป็น 8 ชั่วโมง 3 ช่วง

วางบทบาทใน 8 ชั่วโมงไว้ ว่านอนหลับพักผ่อน 8 ชั่วโมง ทำงาน 8 ชั่วโมง เหลือเวลาว่างทำงานอดิเรก สังสรรค์เสวนา 8 ชั่วโมง

แต่ บางคนอาจจะวางในแบบอื่น ไม่จำกัดตายตัว เวลางานอาจจะขยายเป็น 16 ชั่วโมง พักผ่อน 8 ตัดช่วงเสวนาสังสรรค์ออก หรือแบ่งเป็นอย่างอื่นเพื่อให้เหมาะสมกับการเดินสู่ความสำเร็จของตัวเอง

แต่ละคนในความเป็นธรรมในเรื่องเวลาไม่เหมือนกัน

คุณภาพของการใช้เวลาเป็นตัวตัดสินความสำเร็จ

บางคนอาจจะมีปัจจัยต่างๆ ที่ได้เปรียบคนอื่นมากมาย

แต่ ในที่สุดแล้วการจัดสรรเวลาเป็นไปอย่างไร้ระเบียบ ไม่เหมาะสมกับการใช้ชีวิต หรือบางครั้งหลุดออกนอกลู่นอกทาง หรือถ้ายิ่งนอกทางเสียเป็นส่วนใหญ่

ปัจจัยที่ได้เปรียบก็ไม่มีผล

ในเส้นทางสู่ความสำเร็จ ถ้าเรามีสติพอ และไม่ให้ความสำคัญกับปัจจัยที่เสียเปรียบจนบั่นทอนพลังในมากเกินไป

ความเท่าเทียมสร้างได้

เหมือนกับที่เราสร้างความเหนือกว่าด้วยศักยภาพการใช้เวลาอย่างมีคุณภาพของเราเอง


ที่มา:http://www.matichon.co.th/news_detail.php?newsid=1358654353&grpid=&catid=02&subcatid=0200