สำนักข่าวหัวเป็ดโคราช

บทแห่งวิถีทาง แสง และเงา บทที่ 32 โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช

“จันทร์ฉาย” เส้นทางของลูกผู้ชาย คนธรรมดา บนวิบากแห่งชีวิต มุ่งไปข้างหน้าไม่หันกลับ ชีวิตคนหลายๆ คน ย่อมไม่ได้เกิดมา “สว่างดั่งตะวันยามเช้า” ที่พร้อมจะมอบคุณค่าดั่งใจหวังอย่างที่ควรจะเป็น หากแต่เป็นเพียง “แสงนวลจันทร์” อันอบอุ่นใจ ส่องนำทางยามค่ำคืน บนหนทางที่มืดมล ให้ผู้หลงเดินบนเส้นทางมืดมิด กลับพบแสงแห่งความหวัง นำทางผู้แสวงหาสัจจะ เป็นเพื่อนร่วมทางอันยาวไกลไร้ซึ่งจุดหมาย หาความจริงบนโลกกว้างโดยรำพัง เพียงสักวันได้หยุดยืนหันกลับไป มองสิ่งที่ส่วนทาง สิ่งที่ผ่านมา ดั่งม้านหมอกสีเทาจางๆ บดบัง ก่อนจะเริ่มแสงของวันใหม่ เป็นความหวังอันไม่ไกล ที่จะย้อนกลับไปยังจุดเริ่ม “วัฏวน” แห่งชีวิต ในวิถี “คนกล้า” แม้นว่าสองมือไม่ได้ถือชัยชนะ เป็นรางวัล