สำนักข่าวหัวเป็ดโคราช

ยืนแหงนหน้าจ้องมอง แว่นดำไม่ต้อง ตื่นเต้นจังเลย บังใกล้หมดแล้ว “กิเลสกาม วัตถุกาม”

บทที่ 36 โดย : ไอ้หัวเป็ด โคราช

พุทธพาณิชย์ “คุณค่าของคำนิยามนี้ถูกเปล่า “ดอกไม้ หรือเป็นเพียงเชื้อรา” เบื้องหลังความอับชื้นเพาะบ่มเชื้อคือ ”ใคร” และใครได้ผลประโยชน์ ใครเสียอะไร

สังคมทุกวันนี้ “ปุถุชนคนบ้าน คนเมือง” เร้าร้อน เร่งรีบไปกับสภาวะเศรษฐกิจ คุณภาพชีวิตสังคม มนุษย์ในสมัย ไม่อาจโตขึ้นเองด้วยรากแก้วของปัญญา หากชีวิตจะดำเนินไปในประเทศนี้ ต้องอาศัยการสร้างขอบข่ายของชีวิต แบบ “รากฝอย รากแขนง” จึงจะพอดำเนินชีวิตอยู่ได้ (ถึงจะไม่เต็มภาคภูมิ) เกิดเป็นเด็กยุคใหม่ของสังคมบ้านเรา (สำเร็จ หรือล้มเหลว) ขึ้นอยู่ว่าใครเป็นผู้ปลูก ใครดูแล เติบโตรอดมา อาจได้พบกับคำว่า “ความภูมิใจ” คงเป็นเพียงแค่ “ไม้แคะในกระถาง” การปลูกที่ไม่อาจคาดเดาการเจริญเติบโต “ทั้งๆ รู้เต็มอกว่า เป็นไปได้แค่ไหน