สำนักข่าวหัวเป็ดโคราช

สัมผัสแรกของความเปลี่ยนแปลง ตอนที่ 2 โดย ไอ้หัวเป็ด โคราช

6 เดือนต่อมา หลังจากวันนั้น หลังรอยยิ้มแห่งความสุขของทุกตัว ปล่อยวางมุมมืดในใจเก็บกักความทรงจำที่หวาดหวั่น กาลเวลาลบเลือนรอยอดีตได้จริงๆ หรือ และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ลูกสุนัขสีฟ้าตัวแรกของประเทศ “โมโซไซตี้” จึงได้เป็นส่วนหนึ่งของชุมชนศาสนสถานแห่งนี้ ฤดูแรกของลมหนาวผ่านไป เด็กเติบโตขึ้นภายใต้การดูแลของบาทหลวง “กะทิชัย” ผู้เปลี่ยมด้วยเมตตา และแม่ชีเฒ่า “จู ซิสเตอร์” เด็กน้อยจึงเป็นที่รักของหลวงพ่อ และแม่ชีเฒ่า ทั้ง 2 ตัว มอบความรักให้เด็กประหนึ่งว่าเป็น “บุตรในอุทร” ของตน และยังถ่ายทอดวิชาความรู้เบื้องต้นของ ”ศาสนพิธี” อ่านเขียนธรรมบท และ “พระวจนะ” แห่งคำสอนของพระเจ้า จากหลวงพ่อ กะทิชัย เรื่องราวความเป็นไปภายในธรรมสถานแห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวน้อยใหญ่ หาได้พ้นสายตาที่เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงของสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นไป ไม่มีเรื่องใดเลยจะพ้นสายตาของเขา “ผู้ดูแลสุสานโบราณของโบสถ์” ชายผู้ทำตัวลึกลับ น่าสะพรึงกลัวในรูปลักษณ์ภายนอก ตาแก่ในชุดคลุมยาวสีเทาหม่น ใส่หมวกปีกติดบนศีรษะตลอดเวลา หนวดเครา ขาว ครึ้มเต็มใบหน้า ดูเป็นที่หวาดหวั่นของสุนัขในชุมชน ภายในท่าทางที่ไม่เข้าสังคม และการไม่ช่างพูด แต่หากส่วนลึกแล้ว เขาคือ นักบุญผู้เปลี่ยมเมตตาตัวหนึ่ง ผู้เฒ่า ผู้รับใช้ศาสนจักรด้วยความซื่อสัตย์ของโบสถ์นี้ มองเห็นการเปลี่ยนแปลง ปรับเปลี่ยนของ “บาทหลวง” มาหลายรุ่นแล้ว สุนัขในชุมชน “โมโซไซตี้” ส่วนใหญ่เรียกเขาว่า “ตาเฒ่า กั๊ป” ความลับที่มิอาจให้ใครล่วงรู้ได้ จึงหนีไม่พ้นสายตาของ ตาเฒ่า กั๊ปหากแต่ทั้งสามตัว รู้ดีว่าควรทำเช่นไร จึงได้แต่หวังเพียงเฝ้ามองการเติบโตของลูกสุนัขสีฟ้า อย่างเงียบๆ